اختلال ارگاسمی عبارت است از نرسیدن یا دیر رسیدن به اوج لذت جنسی (ارگاسم) با وجود کافی بودن محرک جنسی و تحریک شدن ذهنی و جنسی زن.
- زن ها ممکن است در صورت کوتاه بودن عشقورزی، کافی نبودن عشقبازی، یا ترس از دست دادن کنترل یا رها کردن رابطه، ارگاسم نداشته باشند.
- زن ها به خودتحریکی (خودارضایی) ترغیب میشوند و درمان های روان شناختی برای برخی از زن ها مفید است.
مقدار و نوع تحریک مورد نیاز برای ارگاسم در زن های مختلف بسیار متفاوت است. بیشتر خانم ها پس از تحریک کلیتوریس (که معادل آلت مردی در مردها است) می توانند به ارگاسم برسند اما کمتر از نیمی از زن ها اغلب در طول دخول جنسی به ارگاسم می رسند. در هر 10 زن، یک نفر هیچ وقت به ارگاسم نمی رسد اما با این حال، بسیاری از خانم ها فعالیت جنسی خود را رضایت بخش می دانند.
خانم های دارای اختلال ارگاسمی در هیچ شرایطی حتی در هنگام خودارضایی و زمانی که بسیار تحریک شده اند، به ارگاسم نمی رسند. با این حال، نداشتن ارگاسم معمولاً به این خاطر رخ می دهد که زن به اندازه ی کافی تحریک نشده است و بنابراین، اختلال برانگیختگی محسوب می شود. ناتوانی در رسیدن به ارگاسم تنها زمانی اختلال محسوب می شود که نداشتن ارگاسم زن را آزار دهد. عشق ورزی بدون ارگاسم می تواند باعث سرخوردگی و ایجاد خشم و گاهی نفرت از هر چیز جنسی شود.
اگر در زمینه مشکلات ارگاسم نیاز به ویزیت یا درمان دارید می‌توانید از خدمات مطب دکتر فاطمه لطفی جراح و متخصص زیبایی زنان، زایمان و نازایی استفاده کنید.